Onder het mom "ik weet niet waar ik het laten moet" gaf mijn moeder ooit 3 doosjes mee. Kijk maar wat je ermee doet maar niet weggooien. Vanochtend bij het opruimen van de kast kwam ik ze weer tegen. In 1 van de doosje zit mijn geboorte armbandje. Geregen witte kraaltjes met je roepnaam en achternaam. Die kreeg je vroeger in het ziekenhuis om, in plaats van de plastic dingentjes die ze nu krijgen. Schattig mijn eerste echte armband haha. In het tweede doosje zitten drie zakhorloges. Ik heb ze eerder gezien. Twee zijn er van mijn opa geweest. De andere van een oudoom, gekregen toen hij met pensioen ging bij de spoorwegen. helaas mist van 1 horloge de ketting, het glasplaatje en een wijzertje maar hij wordt er niet minder mooi door.
En dan het laatste doosje. Ik zie gelijk wat het is en snap ook gelijk niet dat ze niet weet waar ze ermee naar toe moet. Het is het gouden tientje die ze van haar broer heeft gehad en de camee die ze voor haar 18de van haar moeder heeft gehad, mijn oma dus. Hoe vaak heb ik niet moeten horen hoe hard oma daar voor had moeten sparen. Ze had er voor drie gespaard, alle drie de dochters hadden er 1 gekregen toen ze 18 waren.
Gelukkig weet mijn moeder dat ik niet zo snel iets weg doe, daarom zal ze de doosjes ook wel mee hebben gegeven. Mam, maak je geen zorgen, ze gaan een mooi plekje krijgen!!
Hoi Willie, ik zie dat je mijn volger bent geworden, wat leuk! Ik kom even kijken naar je mooie blog. Zo bijzonder de oude horloges en een camee... en met zo veel betekenis. Wat een prachtige foto's heb je gemaakt, ik ga je zeker volgen! Nog veel ijspret en een lieve groet Diana
BeantwoordenVerwijderen