Vandaag druk in de keuken geweest. Zoals ik al eerder zei..manlief is morgen jarig en daar hoort wat lekkers bij. Heel zelden kopen we iets van gebak. Meestal duik ik zelf de keuken in en ga dan aan de slag. Ze lieten me dit keer ook mijn gang gaan. Dus ook geen, o,zo goed bedoelde hulp van de jongsgte dochter. De sneeuw was dit keer belangrijker. Ik geef haar ook geen ongelijk. eesrst het deeg gemaakt en toen besloot ik , niets zo veranderlijk als een mens, om toch maar kleine taartjes te maken. De eerste serie die uit de oven kwamen waren jam-taartjes...wat een heerlijke lucht vult dan je huis. Ineens lijkt dan de sneeuw ook niet meer zo belangrijk te zijn haha daar staan ze dan op een rij, met blikken in hun ogen van "aanvalluuuhhh". De tweede serie werden appeltaartjes, mmmm van die lucht kreeg ik dan toch ook wel een "ik wil nu momentje". Om de snoep trek dan maar te stillen nog wat koekjes snel gebakken om die bij de koffie op te eten. Morgen alleen nog semlors maken. Tja semlors....een Zweeds lekkernij wat na ons lange verblijf in Zweden toch wel een favoriet gebakje is gebleven. En met die sneeuw buiten en de semlors in gedachte zwijmel ik nog even terug naar ons geliefde Zweden om zo meteen met een dreun weer op de grond terecht te komen omdat we de keuken weer in moeten om voor het avondeten te zorgen. Maar laat me alsjeblieft nog heeeeeel even zwijmelen.
Dag Willie,
BeantwoordenVerwijderenBen ik je eerste volger? Welkom in blogland en dat er maar veel meer volgers mogen komen ;).
Groetjes,
Geke